Ik heb mijn hoop weggenomen en vervangen door woede.
Ik heb mijn dromen gestolen en mezelf leeg achtergelaten.
Elke nacht fluister ik, je zult nooit genoeg zijn.
Ik vecht niet meer, ik besta slechts.

Ik heb mijn stem verstikt onder de zwaarte van twijfel,
mijn identiteit verbrand in het vuur van mijn eigen oordeel.
Ik ben de hand die duwt en de ziel die valt,
de kou die kruipt in mijn eigen botten en het hart dat zwijgt.

Ik ben zowel de beul als de gevangene,
de wonden en de handen die snijden.
Ik heb mezelf verlaten,
maar ik ben nergens heen gegaan.
‘L