Ethiek
10.34%
Summary
Mensen zien zichzelf graag als morele wezens, maar klopt dat zelfbeeld eigenlijk wel? De wetenschap leert ons dat we genetisch geprogrammeerd zijn tot egoïstisch gedrag en volgens scepticisme, relativisme en nihilisme berust uiteindelijk geen enkel moreel oordeel op goede gronden. Simon Blackburn gaat in op de grote vragen rond geboorte, dood, geluk, verlangen en vrijheid, laat zien hoe we over de betekenis van het leven kunnen denken, en waarom we alledaags gemoraliseer beter kunnen vermijden. Terloops behandelt hij de belangrijkste ethische theorieën uit de geschiedenis van de filosofie en wijst lezers de weg in tijden van wantrouwen en misinformatie.
Highlights & Notes
Deel 1 Zeven gevaren bij het denken over ethiek
Citaat / Concept / Idee:
‘Eens even kijken, ik beleef er dit-en-dat voordeel aan, maar ik moet natuurlijk ook nog rekening houden met de kans dat God me hard straft als ik het doe. Daar staat tegenover dat God vergevingsgezind is en er een goede kans is dat ik hem kan afschepen door te biechten, of door op mijn sterfbed berouw te tonen...’ Zo denkt een mens met een goed karakter niet. Iemand met een goed karakter wordt verondersteld te denken, ‘Het zou verraad zijn, dus doe ik het niet’, en daarmee basta. Een religieuze kosten-batenanalyse maken is, om met de woorden van de hedendaagse moraalfilosoof Bernard Williams te spreken, ‘één gedachte te ver’.
Indrukwekkend / Intens:
Godsdienst is dus niet de bron van gedragsnormen, maar een projectie ervan, gemaakt om ze met absoluut gezag te bekleden.
Citaat / Concept / Idee:
In dat geval lijkt het erop dat er niet één waarheid bestaat in de ethiek. Dan zijn er alleen de verschillende waarheden van verschillende gemeenschappen. Dat is het idee van het relativisme.